می‌توان گفت اغلب رفتارهای کودک در دوران رشد، در دوحیطه کلی قرار می‌گیرد: زمانی که نیاز به نزدیکی و همراهی شما دارد. و یا زمانی که در حال کشف جهان بیرون و جدایی از شماست. در هریک از رفتارهایی که کودک برای نزدیکی به شما، و یا کشف جهان دارد، والد وظایفی برعهده دارد که با انجام درستِ آنها، کودک را یاری می‌کند تا در هیچ‌کدام از مراحل رشدش، درجا نزند.
📍 اولین وظیفه والدگری: برای کودک پناهگاه امن باشید!
کودک، از فردی که به او دلبستگی پیدا کرده است به عنوان پناهگاهِ امن، استفاده می‌کند؛ یعنی در مواجهه با رویدادهای ترسناک یا تهدیدکننده به آغوش او پناه می‌برد و آرامش و امنیت کسب می‌کند.
کودکی که دلبستگی ایمن برقرار نکرده است، در چنین موقعیت‌هایی ترس و وحشت شدید را تجربه می‌کند.
📍 با چه رفتارهایی می‌توانم پناهگاه خوبی برای کودکم باشم؟
هنگامی که کودک با احساس یا واقعه‌ای مواجه می‌شود که درک و تنظیم آن برایش سخت است، وظیفه‌ی والد این است که :
✅ از وی مراقبت (care) کند و با آغوش باز او را پذیرا باشد.
✅ به او حس آرامش دهد و با نگاه، گفتار و رفتارش سعی در آرام کردن او داشته باشد.
✅ نیاز و احساس او به نزدیکی را درک کند و قضاوت مثبت یا منفی در مورد احساسات ناخوشایند او ارائه ندهد. و صرفا گوش کند.
✅ در مورد احساسات او صحبت کند، برایش حالات درونی را توصیف کند و با استفاده از تکنیک‌های تنظیم هیجانات به کودک کمک کند تا برون‌رفتِ مناسبی برای وضعیت خود بیابد
وقتی کودک دچار بیش فعالی باشد,اهمیت آرام کردن آنها چند برابر می شود و درواقع یکی موضوعات اثر گزار در روند درمان بیش فعالی در کودکان است.
